Photo by Shelby Miller on Unsplash
Augustus 2018 © Gaby van Halteren
Gaat het echt gebeuren? Ik ga SCHRIJVEN? En dan geen blogs of artikelen, geen websiteteksten maar EEN HEUS BOEK?
Ja, dat is het plan. Ik ben al een tijdje bezig met het verzamelen van ideeën, het in elkaar zetten van verhaallijnen, het creëren van de bijbehorende personages en wat er verder nog bij hoort. En dat niet alleen voor maar één boek maar voor minimaal drie boeken tegelijk. Wel ben ik inmiddels zover dat ik weet met welk verhaal ik wil beginnen, dat is toch wel een belangrijke stap.
Na al dat voorbereidende werk is dan nu het moment gekomen, ik ga echt BEGINNEN. Ik ga achter de computer zitten, open een nieuw, leeg document en zet er in grote letters en vet ‘Hoofdstuk 1’ bovenaan. Dan roept mijn mobiel dat ik twee nieuwe mailtjes heb, een ervan met nieuwe borden op Pinterest. Categorie Creatief Schrijven, dat is interessant, ik kan vast nog iets van deze of gene leren, dus maar gauw kijken.
Na 20 minuten en weinig nieuws onder de zon keer ik terug naar mijn document. Ziezo, de eerste zin is binnen 30 seconden geschreven, niks aan. Hoewel, ik kan hem beter iets aanpassen, pakkender maken, tenslotte wil ik de lezer meteen in mijn verhaal trekken. Ik bedenk dus een aantal verschillende eerste zinnen, welke het wordt, zie ik straks wel als ik meer tekst heb.
Er komt een mail binnen met een interessante opdracht op een van de freelance sites waar ik lid van ben. Toch maar reageren en een offerte maken, deze opdracht zou mooi even tussen de twee door kunnen die ik deze week nog moet doen.
Terug naar de eerste zinnen. Hoe ga ik nu verder zodat ik snel een van de zinnen kan kiezen?
Je raadt het al: aan het einde van de tijd die ik mezelf vandaag heb gegeven om te schrijven voor ik terugkeer naar het werk waarmee ik mijn boterham verdien heb ik niet meer dan de verschillende versies van mijn openingszin. Komt dit omdat ik, voor ik goed en wel ben begonnen, al writer’s block heb? Nee, dat is het niet, ik weet wat ik wil en wat er moet komen te staan. Misschien had ik toch maar eerst een kopje koffie moeten drinken? Dat is het ook niet.
De echte reden waarom ik me door van alles en nog wat laat afleiden en waarom ik het er zo moeilijk mee heb om daadwerkelijk te beginnen: ik ben bang. En waar ben ik dan bang voor? Dat ik iets schrijf wat niemand wil lezen, dat ik erachter kom dat ik geen schrijver ben en nooit zal worden? Dat het boek wel wordt uitgegeven maar dat het door iedereen wordt afgekraakt? Of juist andersom, dat het een succes wordt en ik niet weet wat ik daarmee aan moet?
Nee, het is geen van deze op zich valide redenen waar veel schrijvers mee zitten; bij mij is het iets heel anders: ik ben bang dat ik, als ik eenmaal begin, niet meer kan stoppen, dat ik dag en nacht doorga en me er helemaal door laat opslokken, dat ik geen zin meer heb om iets anders te doen zoals geld verdienen met opdrachten zodat ik mijn maandlasten kan betalen en boodschappen kan kopen, kort gezegd, dat ik me helemaal verlies in de wereld die ik creëer en niet meer terug wil naar de echte wereld.
Menig schrijver met writer’s block zal jaloers zijn op deze reden maar voor mij is het een reëel probleem, het is me namelijk eerder overkomen, alleen op veel kleinere schaal (met de gedichten die ik als tiener heb geschreven) maar toen had ik nog alle tijd om eraan toe te geven. Nu verkeer ik toch wel in een heel andere situatie; ik ben de broodwinner in dit verder uit twee katten en heel veel planten bestaand gezin.
Maar als ik niet NU mijn verhaal opschrijf en uitgeef, kom ik er nooit achter of ik wel talent heb, of er mensen zijn die mijn boek met veel plezier lezen en meer willen en of ik er misschien toch een goed boterham mee kan verdienen. En dat is toch wat ik wil, niet alleen geld verdienen maar mensen laten beleven wat ik beleef als ik een goed boek lees, het complete caleidoscoop aan gevoelens dat het bij mij losmaakt en me niet meer loslaat, dat is wat ik wil!!!
Hoe ga ik dit oplossen?
Pure writing.
Simple writing.
Pure and simple: writing.